محققان دانشگاه متروپولیتن اوساکا اظهار کردند غذا بر رفتار افراد تأثیر می‌گذارد، حتی اگر افراد از آن آگاه نباشند. چاقی یکی از شرایط پاتولوژیک مهمی است که سبب ایجاد بیماری‌های مرتبط با سبک زندگی می‌شود و شناخته شده است که با سکته قلبی، سکته مغزی و سرطان‌زایی مرتبط است. رویکردهای تنظیم رفتار غذایی به طور گسترده در تلاش برای کنترل چاقی استفاده می‌شود، اما گزارش شده است که حدود نیمی از کسانی که رژیم‌های غذایی دریافت می‌کنند در عرض پنج سال مجدداً به وزن اولیه خود بازمی‌گردند. برای توضیح اثربخشی محدود چنین رژیم‌هایی، یک فرضیه پیشنهاد می‌کند که نه‌تنها فرآیندهای عصبی آگاهانه، بلکه فرآیندهای عصبی ناخودآگاه نیز نقش مهمی در کنترل رفتار خوردن دارند. بااین‌حال، هیچ مطالعه‌ای وجود نداشته که به طور مستقیم اعتبار این فرضیه را در سطح فعالیت عصبی بررسی کند. نتایج مطالعه این تیم تحقیقاتی به رهبری پروفسور «تاکاهیرو یوشیکاوا» از دانشکده پزشکی دانشگاه متروپولیتن اوساکا نشان داده است که در شکنج پیشانی، ناحیه‌ای از لوب پیشانی مغز که رفتار خوردن را کنترل می‌کند، فعالیت عصبی در پاسخ به محرک‌های غذایی بصری و تصاویر غذا، بسته به اینکه آن تصاویر آگاهانه یا ناخودآگاه ارائه شوند، متفاوت است. نتایج نشان می‌دهد که رفتار خوردن را نمی‌توان بدون در نظر گرفتن فرآیندهای عصبی ناخودآگاه و آگاهانه درک کرد. پروفسور یوشیکاوا گفت: «اگر بتوانیم در تحقیقات آینده در مورد چگونگی کنترل رفتار خوردن توسط فرآیندهای عصبی ناخودآگاه اطلاعات بیشتری کسب کنیم، می‌توانیم این درک را با دانش فعلی خود از فرآیندهای عصبی خودآگاه ترکیب کنیم تا به طور بالقوه روش‌های مؤثرتری برای تنظیم رفتار خوردن ایجاد کنیم.»