مروان بشاره تحلیلگر ارشد سیاسی در الجزیره.
24 نوامبر 2023
تارنمای الجزیره
برگردان و کوتاه سازی علی اصغر شهدی
Asghar.shahdi@gmail,com
· جنگ غزه ممکن است آغازی بر یک پایان باشد، اما نه برای فلسطین.
جنگ سادیستی اسرائیل در غزه، اوج یک سری از سیاست های جنایتکارانه طولانی مدت می باشد که ممکن است در درازمدت منجر به نابودی «دولت قدرتمند یهودی» شود.
در واقع، کشتار عمدی و پرتعداد مردم فلسطین توسط اسرائیل به بهانه «دفاع از خود» امنیت آن را افزایش نخواهد داد و آینده آن را تضمین نخواهد کرد. بلکه باعث ایجاد ناامنی و بی ثباتی و انزوای بیشتر اسرائیل و تضعیف شانس آن برای بقای بلندمدت در منطقه ای عمدتاً متخاصم خواهد شد.
در حقیقت، هرگز فکر نمی‌کردم اسرائیل بدون کنار گذاشتن رژیم استعماری خود و پذیرش یک کشور عادی، آینده‌ای در خاورمیانه داشته باشد. برای مدت کوتاهی در اوایل دهه 1370 ( 1990) به نظر می رسید که اسرائیل در حال تغییر جهت به سمت نوعی یک دولت عادی البته وابسته به غرب می باشد. این دهه فلسطینی ها و کشورهای عربی در منطقه درگیر یک «فرایند به اصطلاح صلح» تحت حمایت آمریکا شده بودند.
اما ماهیت استعماری اسراییل بر رفتار آن در هر لحظه مسلط بود. فرصت های بی شماری را برای پایان دادن به سیاست اشغالگری و زندگی در صلح با همسایگان خود هدر داد. به تعبیر کنایه آمیز دیپلمات اسرائیلی ابا ایبان، اسرائیل "هرگز فرصتی را برای از دست دادن فرصت از دست نداد".
به جای پایان دادن به سیاست اشغالکری، پروژه استعمار خود را در سرزمین های اشغالی فلسطین دوچندان کرد. تعداد اسکان غیرقانونی یهودیان و شهرک نشینان در سرزمین های فلسطینی به سرقت رفته را چندین برابر کرده است و آنها را از طریق جاده های کنارگذر ویژه و سایر پروژه های شبکه ای و سیستمی دوگانه تبعیض آمیز یعنی یک سیستم برتر برای یهودیان و یک سیستم فرودست برای فلسطینی ها ایجاد کرده است.
آنها همه مصالحه ها را رد نمودند و شروع به بلعیدن کل فلسطین تاریخی کردند و در تلاش برای بیرون راندن فلسطینی ها، شهرک های غیرقانونی یهودیان را در سرزمین های به سرقت رفته فلسطینی در سرتاسر کرانه باختری اشغالی گسترش دادند. آنها همچنین محاصره نوار غزه، بزرگترین زندان روباز جهان را تشدید کردند. و از هرگونه تظاهر مبنی بر اینکه به آن اجازه داده بودند با سرزمین های داخلی فلسطین خود در یک کشور مستقل فلسطینی متحد شود، دست برداشتند.
سپس حمله 7 اکتبر فرا رسید - زنگ بیدارباش تندی که به اسرائیل یادآوری می کند که کار استعماری آن نه قابل دوام است و نه پایدار، که نمی تواند درب زندان دو میلیون نفر را قفل کند و کلید را دور بیندازد، که باید به دلایل اصلی درگیری با فلسطینی ها، یعنی خلع ید، اشغال و محاصره آنها رسیدگی کند.
اما رژیم نتانیاهو، وفادار به ماهیت خود، این تراژدی را به یک فریاد جمعی تبدیل کرد و انسان زدائی نژادپرستانه از فلسطینیان را دو چندان کرد و راه را برای یک جنگ نسل کشی هموار کرد. این اعلامیه جنگ علیه «شر» بود که نه تنها شامل حماس، که تمامی مردم غزه را نیز در بر می گرفت. رهبران اسرائیل یکی پس از دیگری، همه فلسطینی ها را در این حمله هولناک دخیل کردند و مدعی شدند که در غزه هیچ بی گناهی وجود ندارد.
از این زمان، اسرائیل با بی اعتنایی کامل به شئونات اولیه انسانی و قوانین بین المللی، انتقام جو، قبیله ای و سرسختانه در تخریب و گسترش روی آورد. جنگ استعماری اسرائیل به جنگی علیه بیمارستان‌ها، مدارس، مساجد و ساختمان‌های مسکونی تبدیل شد که توسط ایالات متحده و سایر دستجات غربی تأمین مالی، مسلح و محافظت می‌شد و هزاران غیرنظامی فلسطینی را از کودک، پزشک، معلم ، روزنامه‌نگار گرفته تا زن و مرد، پیر و جوان را به قتل رساند انگار که این مردمان از جنگجویان دشمن هستند.
اما این قبیله (رژیمصیهونیستی ) بیگانه در میان تمام مردم بومی منطقه که بیش از هر زمان دیگری در برابر متجاوز خونین متحد شده اند، شانسی برای زنده ماندن ندارند. اسرائیل دیگر نمی تواند از ادعاهای الهیات خیالی خود برای توجیه اعمال خشونت آمیز نژادپرستانه خود استفاده کند. خداوند قتل عام کودکان بی گناه را مجاز نمی داند.
همانطور که افکار عمومی غرب علیه اسرائیل روی می‌آورد، رهبران بدبین آن نیز مسیرشان را اگر نه برای حفظ جایگاه اخلاقی خود، بلکه برای حفظ منافع خود در خاورمیانه بزرگتر بتدریج تغییر می دهند. تغییر موضع فرانسه، درخواست از اسرائیل برای توقف کشتار کودکان در غزه، نشانگر تحولات مهم در آینده است.
اسرائیل پس از پایان جنگ نفرت انگیزش گزینه های چندان خوبی در پیش رو ندارد. این ممکن است آخرین فرصت برای کناره‌گیری از لبه پرتگاه، توقف جنگ، پذیرش دیدگاه راه‌حل دو کشوری باشد که در شرایط کنونی غیرعملی به نظر می رسد.
مدتها قبل از جنگ غزه، روزنامه نگار برجسته اسرائیلی، آری شاویت پیش بینی کرد و نوشت که اگر اسرائیل به همان مسیر ویرانگر ادامه دهد نابودی آن حتمی است و هفته گذشته، آمی آیالون، رئیس سابق سرویس مخفی شین بت اسرائیل، هشدار داد که جنگ و گسترش سرزمینی دولت منجر به "پایان اسرائیل" خواهد شد. هر دوی آنها کتابهایی در مورد آینده تاریک اسرائیل نوشته اند و هشدار داده اند که نابودی رژیم در صورت ادامه سیاست اشغالگری قطعی خواهد بود.
مانند همه متجاوزان خشن دیگر، از صلیبیون باستان گرفته تا قدرت‌های استعماری امروزی، این آخرین موجودیت استعماری، اسرائیل نیزهمانطور که می‌شناسیم، بدون توجه به اینکه چقدر خون فلسطینی، عرب و اسرائیلی بریزد، ناپدید خواهد شد.
جنگ غزه ممکن است آغاز پایان باشد، اما نه برای فلسطین. درست همانطور که رژیم خونبار سلطه گرای آپارتاید آفریقای جنوبی منفجر شد، رژیم اسرائیل نیز دیر یا زود به سرنوشت مشابهی دچار خواهد شد.