نمایندگان تعدادی از انجمن‌های صنفی سراسری هنری، تاکید کردند که وضعیت مبهم فعالیت این انجمن‌ها سبب بلاتکلیفی هزاران هنرمند شده است.
آنان با انتقاد از موانع موجود برای ادامه فعالیت این انجمن‌ها تاکید کردند که تشکیل انجمن‌های صنفی سراسری، مطالبه قانونی جامعه هنری است که در دهه‌های متمادی معطل مانده و حالا هم به وضعیتی رسیده است که هزاران نفر از هنرمندان را بلاتکلیف نگه داشته است.
به گزارش ایسنا، در نشستی خبری که دیروز در خانه تئاتر ایران برگزار شد، نمایندگان انجمن‌های صنفی سراسری نسبت به وضعیت مبهم فعالیت این انجمن‌ها هشدار جدی دادند و یادآوری کردند که تاکنون ۶ انجمن صنفی سراسری در خانه تئاتر شناسه گرفته‌اند و به عنوان صنف تلقی می‌شوند ولی از آنجاکه بعدا به آیین‌نامه انجمن‌ها ایراداتی وارد شده، برای ادامه فعالیت‌هایشان دچار مشکل شده‌اند. در حال حاضر دیگر انجمن‌ها هم مراحل لازم را طی کرده‌اند ولی به دلیل همین مشکل، در میانه راه متوقف شده‌اند.
به گفته آنان در پاسخ به پیگیری انجمن‌ها به گفته می‌شود که باید صبر کنند و این در حالی است که بعضی از این انجمن‌ها ۲ سال از تشکیل‌شان گذشته و طبق قانون، باید دوباره انتخابات برگزار کنند ولی تا زمانی که این موانع برطرف نشود، چنین امکانی وجود ندارد.
آنان توضیح دادند که طبق قانون، بعد از این ۲ سال، یک دوره فترت ۶ ماهه هم در نظر گرفته می‌شود ولی اگر این رویه سرعت پیدا نکند، این زمان هم از دست می‌رود و خطری جدی برای انحلال این انجمن‌ها به وجود خواهد آمد.
لبو فروشان هم صنف دارند و هنرمندان ندارند
در آغاز این نشست، ایرج راد، رییس هیات مدیره خانه تئاتر، به عنوان کسی که شاهد تمام مراحل طی شده توسط انجمن‌ها بوده، توضیحاتی درباره روند این ماجرا ارایه کرد و گفت: در برنامه چهارم توسعه تشکیل انجمن‌های صنفی سراسری هنری مطرح شد به این صورت که آیین‌نامه این انجمن‌ها باید از طرف وزارت ارشاد پیگیری می‌شد ولی این کار انجام نشد تا به برنامه ششم رسیدیم و متاسفانه باز هم از طرف ارشاد به تعویق افتاد. به همین دلیل خانه تئاتر دوباره پیگیر این مساله شد و در نهایت در دوره وزارت آقای صالحی، با وزارت کار هم صحبت و قرار شد برای انجام این کار، از طرف همه انجمن‌های هنری و رسانه کمیسیونی در ارشاد شکل بگیرد. بر همین اساس، برای مدتی طولانی جلسات متعدد و مستمری، با همراهی وزارت کار و حضور نمایندگان همه خانه‌های هنری و رسانه در وزارت ارشاد تشکیل می‌شد.
او ادامه داد: در نهایت طی جلسه‌ای در تالار وحدت، اساسنامه برای تصویب هیات وزیران امضا شد و بعد از تصویب در آنجا، به هیات دولت نیز ارجاع داده شد که در آن مرجع هم امضا و سپس مقرر شد کمیسیون بند چهار متشکل از نماینده وزارت کار و خانه‌های سینما، تئاتر، موسیقی و نماینده وزارت ارشاد و... ظرف دو سال تشکیل انجمن‌های صنفی و هنری و رسانه را در دستور کار قرار دهد. بر همین اساس مقرر شد در مرحله اول تقاضای جاهایی که شکل تشکیلاتی پیدا کرده‌اند مانند خانه‌های سینما و تئاتر و موسیقی بررسی شود و این تشکل‌ها به صورت صنفی سراسری تشکیل شوند.
راد با اشاره به اینکه دو نوع انجمن صنفی خاص و عام داریم، اضافه کرد: به این نتیجه رسیدیم که انجمن صنفی عام باشیم چراکه تشکیلات آن براساس مجموع عمومی و انتخابات شکل می‌گیرد. یعنی همه اعضا هیات مدیره باید از سوی مجمع عمومی انتخاب شوند. او که ریاست کمیسیون بند چهار را برعهده داشته است، اضافه کرد: پرونده‌ها را برای بررسی ارائه کردیم و پرونده شش انجمن خانه تئاتر را به وزارت کار فرستادیم که مجوز گرفتند و پس از آن هم برای گرفتن شناسه ملی اقدام کردند و در ثبت شرکت‌ها هم همه کارها انجام شد و در نهایت این شش انجمن شناسه گرفتند اما یکباره اعلام شد نسبت به بند یک، سه و چهار کمیسیون بند چهار دو شکایت صورت گرفته و این سه بند باید اصلاح شود.
راد اضافه کرد: این شکایت بعداً از طرف شورای نگهبان هم پیگیری شد که عنوان کردند که این سه بند از نظر شرعی اشکال دارد و آن را به دیوان عدالت اداری فرستادند که آنجا هم این اشکالات را هم تایید کرد و با این وضعیت، تکلیف این انجمن‌ها معلوم نشد یعنی نگفتند اینها قانونی هستند و نه برای ادامه کار با آنها همراهی شد.