«عروسک جانمازی» یکی از عروسک‌های بومی و دست‌ساز استان سمنان است که با قدمتی در حدود ۱۵۹ سال، در سجاده و جانماز مادربزرگ‌ها جا داشته است، اما این روزها به فراموشی سپرده شده و برای حفظ و احیاء آن قرار است در فهرست میراث ناملموس کشور ثبت شود.هانی رستگاران ـ پژوهشگر فرهنگ عامه و میراث ناملموس و مدیر مطالعات و ثبت میراث ملی و جهانی استان سمنان ـ درباره این عروسک بومی گفت: «عروسک جانمازی» نام عروسک دست‌ساز و پارچه‌ای بخش بسطام از توابع شهرستان شاهرود است، که در گذشته‌های دور مادربزرگ‌ها با اضافه‌های پارچه‌های لباسی که در اصطلاح به آن «سرقیچی» می‌گویند، عروسک می‌دوختند. عروسک‌های جانمازی معمولا از پارچه‌های سبز و قرمزرنگ، جنس ساتن، نخ، مخمل و ترمه دوخته می‌شد. اندازه این عروسک حدود هفت، هشت سانتی‌متر و معمولا پارچه سر عروسک از جنس مخمل یا ساتن سفید یا سبزرنگ است.او اضافه کرد: ابتدا پارچه مخمل را به صورت دایره به ابعاد سه در سه سانتی‌متر برش داده و درون آن را با گل محمدی پر کرده و با نخ و سوزن آن را دوخته و نوار یراقی برای زیبایی دور گردن عروسک می‌دوزند. سپس به اندازه شش سانتی‌متر پارچه ساتن سبزرنگ یا ترمه را برش زده به ناحیه گردن عروسک می‌دوزند و پیکره عروسک شکل می‌گیرد. به منظور تزئین و زیبایی لباس عروسک، حاشیه و لبه دامن را با نوارهای طلایی و یا نقره‌ای‌رنگ (یراق) می‌دوزند.