گروه اجتماعی: افزایش خشونت علیه زنان و کودکان و قشر فرودست؛ جامعه را نسبت به این موضوع در بهت و حیرت فروبرده است. انتشار ویدئویی از صحنه خشن حمله یک پدر به دختر ۱۸ ساله‌اش با چاقو و به قتل رساندن او در انظار عمومی و بی‌تفاوتی ناظران نسبت به وقوع یک جنایت محل بحث است. پرسش اینکه چرا قتل ناموسی و کشتن فرزند از سوی پدر بی‌تفاوت شده‌اند و اقدامی در جهت دفاع از قربانی انجام ندادند؟ سیمین کاظمی، پزشک و جامعه‌شناس و نیما شجاعی، جامعه‌شناس و پژوهشگر پیامد زن کشی و فرزند کشی را بررسی کردند که در ادامه به نقل از خبر آنلاین می‌خوانید.
زنان بدون پناه
سیمین کاظمی، پزشک و جامعه‌شناس می‌گوید: قتل زن، نه‌تنها تبعاتی ندارد، بلکه در بین مردان به‌عنوان قتل خانوادگی و در ذیل اختلاف خانوادگی اکثراً صورت‌بندی می‌شود. یعنی مردان می‌توانند بدون اینکه ترسی از واکنش جامعه و پلیس و قانون داشته باشند، به‌راحتی این کار را بکنند و از عمل خودشان اعلام خشنودی می‌کنند. شاید من و شما هم اگر آنجا بودیم، مداخله نمی‌کردیم. چون آن شخص مسلح بوده و خطر آسیب زدن به دیگران هم وجود داشته است. بی‌تفاوتی یکی از ویژگی‌های زندگی شهری و شهرنشینی است. در شهر افراد سعی می‌کنند فاصله خود را از دیگران حفظ کنند. افراد در شهر فکر می‌کنند برخی از موارد و مداخله‌ها کار آن‌ها نیست و کار نهادهای حرفه‌ای و تخصصی مانند پلیس است.
پیام زن کشی
کاظمی گفت: مردی که دخترش را به تحقیرآمیزترین وضعیت در خیابان به قتل می‌رساند، نشان می‌دهد که از طرف جامعه و قانون و دولت، پذیرش چنین خشونتی در حال بیشتر شدن است. قاتل می‌خواهد پیامی به بقیه ناظران و بینندگان بدهد. یک نفر را می‌بینیم که در اهواز، همسرش را به قتل می‌رساند و سرش را می‌برد و در شهر می‌چرخاند. هدف این قتل‌های وحشیانه اکثراً خشونت علیه زنان است. این پیام به جامعه داده‌شده که زن بی‌ارزش است. افزایش قتل‌های فجیع و تحقیر بیشتر زنان و قتل آنان به دلیل پذیرش و ظرفیت خشونت در جامعه است.
ریشه خشونت
کاظمی گفت: ریشه خشونت علیه زنان، زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی دارد . اینکه خشونت علیه زنان یک امر عادی است. گزارش‌ها رسانه‌ها یا مقامات یا پلیس اعلام می‌کنند، جنایت که در مورد زنان صورت می‌گیرد و خشونتی که علیه زنان می‌شود را اختلافات خانوادگی قلمداد می‌کنند. تقریباً بیشترین موارد قتل زنان، به دست نزدیکانشان، پدر، همسر و ... صورت می‌گیرد. اراده‌ای برای پیش‌گیری از قتل و خشونت علیه زنان وجود ندارد. به موضوع لایحه خشونت علیه زنان که اسمش هم عوض‌شده به مدت ۱۲ سال معطل است، یعنی فوریت و اولویت ندارد! چه زمانی سه قوه به توافق خواهند رسید تا قانون حمایت از زنان و کودکان تصویب شود یا نشود؟
زن و فرزند، اموال مرد نیستند
کاظمی گفت: یکی از مفروضاتی که در جامعه وجود دارد این است که زن و فرزند، اموال مرد و جزو متعلقاتش هستند. بعد از قتلی که در طالش درمکرد رومینا اشرفی رخ داد، پدران دیگری هم به این آگاهی درمورد مصونیت خودشان از مجازات رسیده‌اند و این که قتل دختر نمی‌تواند مجازات سنگین داشته باشد. می‌بینیم که پسرعموها یا سایر افراد مذکر خانواده هم همین حس رادارند که یک زن در مالکیت آن‌ها است و نتیجه بگیرند که خودشان او را مجازات کنند.
عدم‌حمایت قانون از زنان
کاظمی افزود: از طرفی قوانین حمایت نمی‌کنند و برخی قوانین علیه زنان هستند. خشونتی است که با نادیده گرفتن و حمایت نکردن و کاری نکردن، علیه زنان اعمال می‌شود. ارزش‌ها و هنجارهای مردسالاری، خشونت ساختاری موجود است که قوانینی برای حمایت از زنان وجود ندارد.
تبعیض اجتماعی
نیما شجاعی، جامعه‌شناس می‌گوید: ازنظر جامعه‌شناسی، با یک نوع فرهنگ روبه‌رو هستیم که در آن تبعیض اعمال می‌شود. می‌بینیم که نه‌تنها نسبت به زن، بلکه نسبت به کودک و کارگر و دانشجو، به اشکال مختلفی این تبعیض‌ها اعمال می‌شود. این دختر که به دست پدرش به قتل رسیده در۱۸ سالگی تصمیم گرفته بود که کار کند اما چه می‌شود که این پدر متولد سال ۴۸ چنین قتل فجیعی انجام می‌دهد. این پدر آموزش لازم را ندیده است. او باید تقاص پس دهد. چه شده که سیاست‌گذار اجتماعی و آموزش‌وپرورش و دانشگاه ما، سریال‌ها و فیلم‌ها، به سمت پلیسی شدن رفته‌اند؟
حاکمیت به وظایف خود عمل نمی‌کند
شجاعی گفت: ما با پدیده شکاف دولت و ملت روبه‌رو هستیم. دولتی که متولی حل این مسائل است، حاکمیت و تمام ارکان آن، نمی‌توانند به وظایف خود عمل کنند. وقتی سند توسعه سازمان ملل ۲۰۳۰ به خاطر یک سری ملاحظات از فرآیند آموزشی حذف می‌شود و آموزش جنسی و تربیت‌های جنسی و نحوه ارتباط بین پدر و مادرها و نحوه تربیت فرزندان باهم صورت نمی‌گیرد؛ وقتی آن مسیری که کشورهای توسعه‌یافته رفته‌اند نروید، مشخص است که با چنین پدیده‌هایی روبه‌رو می‌شوید. سیاست‌گذاری در جامعه باید پاسخگو باشند.