جلیل مقدم - روزنامه‌نگار/ مشهد
اکنون که این یادداشت را می‌نویسم، نمی‌توانم ناراحتی‌ام را ازظلم وجنایتی که این روزها حکومت الجولانی در حق شیعیان وعلویان این کشور روا می‌دارد پنهان کنم و احساس خوبی ندارم.
برنامه راهبردی فراسرزمینی حکومت ایران تحت عنوان محور مقاومت واز جمله حضور پر هزینه در سوریه هنوز مورد واکاوی قرارنگرفته است. نمی‌دانم روزی خواهد رسید حکومت بابت هزینه‌هایی که درقالب صادرات نفت و خرید تجهیزات نظامی و کمک‌های نقدی و...که برای حفظ حکومت اسدها (پدر وپسر) کرده به افکار عمومی و مطالبه گر پاسخ بدهد یا خیر؟
از طراحان نظریه هلال شیعی اکنون خبری نیست که اصرار داشتند که جمهوری اسلامی می‌تواند با اعمال نفوذ طبیعی در میان شیعیان عراق - سوریه - یمن و لبنان و...تحولات ژئوپولتیک خاورمیانه را هدایت و موازنه قدرت را به نفع شیعیان و علیه منافع آمریکا و اسرائیل تغییر دهد.
نمی‌دانم جماعت متوهم از اخبار جنایات وظلمی که حکومت الجولانی نسبت به علویان وشیعیان سوریه (بخشی از هلال شیعی) روا می‌دارد باخبرند یانه؟
نویسنده پیشنهاد می‌کند اگر در تاریکخانه‌ها سنگر گرفته‌اند وترجیح می‌دهند ساکت بمانند حداقل اخبار جنایتهای حکومت اسلامی الجولانی را در حق م شیعیان سوریه ببینند وبشنوند، شاید درس عبرت بگیرند .
اوضاع اسف بار شیعیان سوری اینک به دو دلیل:
1- حمایت بی چون و چرا از دولت بعث سوریه که پایگاه مردمی خود را از دست داده بود وظلم وخشونت اسد باعث شد حکومتش با کمترین مقاومت و حتی با حمایت مردم از الجولانی سقوط کند و او به روسیه پناهنده شود.
2- استقرار حکومت جدید با عقاید سلفی - جهادی که در ذات خود مخالف علویان است.
خوب است در جریان باشیم که منابع حقوق بشری اعلام کرده‌اند ۹ نهاد بین المللی فعال در حوزه حقوق بشر در حال مستند کردن جنایات دولت جدید سوریه هستند.
منابع خبری و نهادهای حقوق بشری سکوت رژیم الجولانی در خصوص این جنایات و افزایشان را دلیل حمایت این رژیم از سیاست‌های محدود کننده شیعیان در این کشور تلقی می‌کنند وانگشت اتهام به سوی عوامل وابسته به رژیم تروریستی الجولانی نشانه رفته است.
همچنین خبرهایی می‌رسد که: نیروهای حکومت جولانی با انواع سلاح‌ها از جمله تانک و پهپاد به روستاهای شیعه‌نشین حومه غربی شهر حمص حمله می‌کنند و منازل غیرنظامیان را در این روستاها هدف قرار می‌دهند تا آن‌ها را مجبور به ترک منازل خود و مهاجرت به خارج از سوریه کنند.
پرس این است آیا جمهوری اسلامی با توجه به اوضاع کنونی که با آن مواجه است و حال وروز جبهه مقاومتی که با عث وبانی ان بوده است، می‌تواند همچنان بر راهبرد حمایت از جبهه مقاومت اصرار ورزد یا خیر؟