محسن برهانی، حقوقدان و وکیل دادگستری نوشت: تقابل «آزادی» با «امنیت» یک تقابل تاریخی است و بسیاری از سیاست‌گذاران در تاریخ به این باور دارند که به علت اهمیت امنیت، باید آزادی محدود شود و این نگاه باعث ایجاد و تثبیت ساختاری به شدت کنترلگر می‌شود که حکومت در پی کنترل بر رفتار شهروندان است. اما عقلای فراوانی از طریق آزادی در پی تثبیت امنیت هستند و می‌کوشند نه با نگاهی کنترلی بلکه با توسل به اقناع ناشی از گفت‌و‌گو مقوله امنیت را پاس بدارند.به گزارش شرق برهانی نوشت:در این نگاه اخیر مهم‌ترین ابزار برای اقناع‌سازی، اجماع‌سازی و همبستگی اجتماعی، «آزادی بیان» است که اگرچه ممکن است در برخی موارد از آن سوءاستفاده شود، اما برایند کلی پاسداشت آزادی بیان بسیار بیشتر از محدودسازی آزادی بیان است. این باور بسیار اساسی و حیاتی است که بدانیم بدون «آزادی بیان» یا با «محدودسازی آزادی بیان» هیچ امنیت پایداری شکل نخواهد گرفت.جامعه امروزین مانند مکتب‌خانه‌های قدیم نیست که با چوب و فلک بالای سر اطفال ایستاده شود که اگر کسی دست از پا خطا کرد، او را به فلک ببندند و از شش ماه تا ۱۵ سال حبس یا حتی اعدام به خوردش داده شود. جامعه محل تعاطی افکار درست و غلط است که باید مطرح شوند و پاسخ داده شود و در نهایت افکار عمومی نظری را به عنوان نظر صحیح انتخاب کند. ضروری است تا دیر نشده است دولت این لایحه را مسترد کند.