اشاره: «شاخص فلاکت» (Misery Index) یک نشانگر اقتصادی است که از مجموع نرخ بیکاری و نرخ تورم به دست می‌آید. معنا و مفهوم این شاخص اقتصادی این است که تورم فزاینده در کنار بیکاری رو به افزایش برای یک کشور، هزینه‌های اقتصادی و اجتماعی در برخواهد داشت. مرکز آمار ایران گفته بود شاخص فلاکت در پایان سال 98 به 45.4 درصد رسید؛ این در حالی است که بررسی‌های تازه نشان می‌دهد شاخص فلاکت در پایان سال 99، بالاترین حدنصاب دهه 90 را ثبت کرده و رکورد زده است. برآوردها نشان می‌دهد که رکورد شاخص فلاکت در پایان سال 99 با احتساب نرخ تورم 36.4 درصد و نرخ بیکاری 9.7 درصد، به 46.1 درصد رسیده است. گفتنی است پایین‌ترین شاخص فلاکت ایران در دهه 90 در سال 1395 یعنی سال نخست اجرای برجام با نرخ 19.3 درصد به ثبت رسید؛ در آن سال نرخ تورم به 6.9 درصد و نرخ بیکاری به 12.4 درصد و نرخ رشد اقتصادی هم به 13.9درصد رسیده بود. اما در سه سال اخیر به دلیل تحریم‌ها و البته شیوع کرونا، دولت با کسری بودجه مواجه شد و درنتیجه رشد اقتصادی کشور منفی شد. اثر این وضعیت در صعود نرخ تورم نمایان شد به‌گونه‌ای که نرخ تورم از 6.9 درصد و 8.2 درصد در سال‌های 95 و 96 (یعنی قبل از خروج آمریکا از برجام) به 26.9 درصد و 34.8 درصد در سال‌های 97و 98 (بعد از خروج آمریکا از برجام) برسد. پرسش از مخالفان برجام این است که با چنین آمار و ارقامی که مانند روز روشن است، آیا همچنان می‌خواهند بر طبل مخالفت با برجام و عدم تصویب لوایح اف‌ای‌تی‌اف و بهبود معیشت مردم بکوبند یا اینکه به دفاع از حقوق مردم برخیزند و بستر را برای به نتیجه رساندن مذاکرات وین و کاهش تحریم‌ها تلاش کنند؟ دراین‌ارتباط ستاره صبح نظر یک اقتصاددان را بررسی کرده که در ادامه می‌خوانید. (گفت‌وگو: مصطفا صباغ)