صادق صفایی که با بازی در نقش یک بسیجی جانباز در فیلم سینمایی «از کرخه تا راین» حضوری درخشان و ماندگار در دنیای بازیگری داشت، شامگاه پنجم شهریور به دلیل ایست قلبی در ۶۰ سالگی از دنیا رفت.
صفایی که زاده آبان ۱۳۴۰ در طبس بود و بازی در سینما را اواخر دهه شصت با «تمام وسوسه‌های زمین» حمید سمندریان آغاز کرده بود، سه سال بعد در «از کرخه تا راین» ابراهیم حاتمی‌کیا درخشید و دیپلم افتخار جشنواره فیلم فجر را با بازی در نقش یک بسیجی شیمیایی شده و پناهنده از آن خود کرد. صفایی دو سال پس از درخشیدن در جشنواره مدرک کارشناسی ارشد بازیگری و کارگردانی را از دانشکده هنر و معماری دانشگاه تربیت مدرس در سال ۷۳ گرفت و حدود سه دهه سابقه تدریس در دانشگاه‌ها و مراکز علمی و آموزشی داشت. او سال ۷۹ عضو هیئت‌علمی گروه نمایش دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی دانشگاه تهران شد و یک سال هم استاد مهمان یکی از دانشگاه‌های روسیه بود.
مرحوم صفایی که در حوزه کارگردانی و بازیگری تئاتر هم فعال بود، سینما را با بازی در «آژانس شیشه‌ای» حاتمی‌کیا، «سفر سرخ» حمید فرخ‌نژاد، «خوابگاه دختران» محمدحسین لطیفی، «وقتی همه خواب بودند» و «من و زیبا» فریدون حسن‌پور و... ادامه داد. او در تلویزیون هم در چند سریال بازی کرد که «از یاد رفته» و «دوستان خوب» حسن‌پور از آن جمله است.
دل نوشته ابراهیم حاتمی‌کیا
ابراهیم حاتمی‌کیا برای صادق صفایی یادداشتی را نوشته و در اختیار ایسنا قرار داده که متن آن به شرح زیر است: «صادق بود و صدق و صراحتش اجازه نفوذ کمتری نمی‌داد. شرطی برای بازی در «از کرخه تا راین» با او گذاشتیم که باید در اوقات غیربازیگری‌اش- که زمان کمی هم نبود - به گروه فیلم‌سازی کمک کند تا ما کمتر از عوامل آلمانی استفاده کنیم. او قول همکاری داد. اوایل به قولش وفا کرد، ولی هر چه پیش رفتیم کمتر تن به همکاری می‌داد. از او دلخور بودم که چرا به شرطش عمل نمی‌کند، غافل از اینکه صادق صفایی چنان در نقش نوذر فرورفته بود که همچون بچه‌های شیمیایی شده رنجور دیگر حوصله‌ای نداشت. نتیجه‌اش ماندگار شدن نقش «نوذر» در فیلم «از کرخه تا راین» شد. خدایش بیامرزد و او را با شهدای جنگ تحمیلی مخصوصاً شهدای مظلوم شیمیایی محشور کند.»
دل نوشته اصغر همت
اصغر همت در دل نوشته‌ای به ذکر خاطرات خود با زنده‌یاد صادق صفایی پرداخت و از او به‌عنوان سمبل بی توقعی، متانت و ادب یاد کرد. در دل نوشته همت چنین آمده است: «صادق جان، کهنه دوست و رفیق، همپای دوران سختی‌های مزید کرونایی، می‌گفتم چندین ماه، نزدیک یک سال است که تنها ملجأ و مفرم چشم به آخر شب‌هاست که در کنارت قدم بزنم، از این در و آن در بگیم. مسیر و جای‌جای پارک پرواز برایمان خاطره شد، چه لذتی می‌بردی آن هنگام که نسیم، بوی عطر شکوفه‌ها و اقاقیا و پیچ امین‌الدوله رو به مشاممان می‌رساند. افسوس می‌خورم چرا حداقل بخشی از حرف‌هایمان را در حین پیاده‌روی ضبط نکردم، افسوس می‌خورم چرا آن هنگام که از کسالتت گفتی اصرار افزون نکردیم که به پزشک مراجعه کنی و مثل خودت کوتاهی کردیم، هرچند با اظهار اینکه این روزها مطب‌ها و بیمارستان‌ها جای امنی نیست ما را قانع کردی. در احوالپرسی‌های روزانه و دیدارهای شبانه می‌گفتی که بهتری، وقتی از دل‌شوره‌ام از دیرکردت در دو شب قبل گفتم، اطمینان دادی که خوبی و درگیر پاسخ به تلفن بودی، دیشب هم که نیامدی گفتیم حتماً کاری برایت پیش آمده، اما طبق معمول نه پیامی گذاشتی و نه پاسخگوی تلفن بودی. شب آخر به من گفتی می‌خواهی یک ترم مرخصی بگیری و استراحت مطلق بکنی. وقتی گفتم تو این شرایط مشغول باشی بهتره، گفتی می خوام برم سفر! گفتم چه خوب! دیشب وقتی به آپارتمانت آمدم، یادداشت تقاضای مرخصی رو روی میز دیدم و از آن عکس گرفتم. آخرین دست‌نوشته‌ات! عجب مرخصی گرفتی! صادق جان موافقت شد، برو، برو سفرت بخیر. تویی که بی‌آزار بودی، تویی که این‌همه محجوب و مهجور بودی و حالا می‌بینم محبوب هم بودی، تویی که سمبل بی توقعی، متانت و ادب بودی، تویی که تواضعت مثال‌زدنی بود، تویی که مظلوم واقعی بودی …. چه غریبانه سفر آغاز کردی! تنها! مثل همیشه! برو سفرت بخیر. سوغاتی‌های سفر بماند برای دیدار. آرامش ابدی مبارک باد.»
خاکسپاری در مشهد
اصغر همت بازیگر باسابقه سینما، تئاتر و تلویزیون که دوستی و همکاری دیرینه با زنده‌یاد صادق صفایی داشت، درباره وضعیت مراسم خاکسپاری پیکر این هنرمند فقید گفت: با خواهر زنده‌یاد صادق صفایی گفتگویی تلفنی داشتیم و خواسته خانواده این است که پیکر صادق در مشهد و در کنار قبر مادرش به خاک سپرده شود. زمان مراسم خاکسپاری دقیق مشخص نیست، زیرا باید مراحل پزشکی قانونی طی شود و سپس پیکر به بهشت‌زهرا (س) و ازآنجا به فرودگاه منتقل می‌شود. وی در پایان تصریح کرد: صادق صفایی تنها بود و تنها زندگی می‌کرد و اگر قرار بود در تهران به خاک سپرده شود بازهم تنها می‌ماند، ولی خاکسپاری او در مشهد و در کنار قبر مادر عزیزش باعث می‌شود تنها نباشد.