به نظر من در ابتدا باید یک فرصت به دولت داد و پسازآن، در مقام ارزیابی آن برآمد، اینکه دولتی به تازگی کارش را شروع کرده و ما بخواهیم آن را مورد ارزیابی قرار دهیم منطقی نیست. من این را در مورد همه دولتها قائل بودم. نیروهایی که به سرعت میخواهند یکسری اقدامات را انجام دهند (برای تغییر تعجیل دارند) اهمیت لازم را به مشورت و گرفتن نظرات کارشناسان نمیدهند. درزمینه خدمت گذاری به جامعه باید سرعت داشت ازاینرو دقت قربانی سرعت میشود.
مشابهت دولت رئیسی با دولت احمدینژاد
میتوان یک مشابهتهایی بین دولت رئیسی و احمدینژاد وجود دارد که من این مطلب را رد نمیکنم، نیروهایی که برای خدمت شتابدارند یا در این مسیر پرانرژی هستند و بهنوعی دارای انگیزه بالا برای فداکاری و ایثارگری هستند نسبت به آن قواعدی که ما در حکمرانی باید به آن توجه ویژه داشته باشیم، دچار غفلت میشوند.
جوانگرایی در دولت
جوانگرایی در این دولت پیگیری شده است. البته جوانگرایی در کنار امیدآفرینی، نگرانیهایی را هم به دنبال دارد چون نیروهای جوان، در یک سری عرصهها، خودشان را نشان ندادند یا اگر در عرصههایی نشان دادند عرصههایی در سطوح پایین بود و در سطوح کلان، خودشان را ثابت نکردند؛ بنابراین نگرانی وجود دارد جوانها در سطوح کلان نتوانند از عهده این مسئولیت سنگین برآیند، از سوی دیگر، جای خوشحالی دارد به دلیل اینکه آن حلقههای زنجیره قدرتی که درگذشته وجود داشته و شکسته نشده بود تا حدودی شکسته شده است. لازم است هزینه جوانگرایی را کاهش داد چون قطعاً راهبرد جوانگرایی، یک هزینههایی هم دارد، هزینههایش را باید کاست و منافعش را افزود.
احیای برجام
برخلاف آنچه گفته میشود به هیچوجه آقای رئیسی آن دیدگاه جریان تند پایداری را در این زمینه ندارد و رئیس دولت، بارها، مواضع خودش را در این زمینه اعلام کرده است، وزیر خارجه هم مجدداً به این قضیه اشاره کرد. در این دولت مذاکره و احیای برجام به هیچوجه امر ناپسندی تلقی نمیشود، آنچه ناپسند تلقی میشود نخست، پیوند زدن آن با مسائل داخلی است، دوم اینکه، زمانبَر کردن این بحث است یعنی زمان بیانتهایی را به آن اختصاص دادن و یا محدودیت زمانی برای آن قائل نبودند. دولت آقای رئیسی، برجام را فعال خواهد کرد و منافع ملت را از طریق این توافقنامه پیگیری خواهند کرد. در برجام یکطرف ما هستیم و طرف دیگر، آیا اراده طرف مقابل بر این قضیه استوار است که بر اساس برجام عمل کند؟ اینطور نیست یعنی مثلاً محدودیت زمانی که در ارتباط با فروش تسلیحات، طبق برجام تعیینشده بود به پایان رسید، آیا آمریکاییها این مطلب را پذیرفتند؟ پاسخ منفی است؛ یعنی زیر بار آن چیزی که خودشان امضا کرده بودند، نرفتند اینکه مثلاً ما در ایران اسلحهای را میسازیم مثلاً یک سلاح انفرادی یا مثلاً پهپاد یا سلاح شبیه به اینها در ایران ساخته میشود اما در یک مدت زمان خاص، ما بر اساس برجام نباید فروش سلاح انجام میدادیم اما الآن آن محدودیت زمانی به پایان رسیده است و ما باید بتوانیم به کسانی که مایلند از ما تجهیزات نظامی خریداری کنند سلاح بفروشیم و از این طریق شرایط جامعه خودمان را به لحاظ اقتصادی ارتقا ببخشیم.