دکتر علی قنبری/ اقتصاددان
رشد و توسعه اقتصادی نیازمند سرمایه گذاری در بخشهای گوناگون اقتصادی به خصوص سرمایه گذاری خارجی است و این موضوع تنها در یک بستر باز و امن اقتصادی مقدور است.
ازجمله عواملی که موجب رشد اقتصادی پایین در کشور است می‌توان به رقابت‌ناپذیر بودن فضای سرمایه‌گذاری داخلی اشاره کرد که این موضوع یکی از تبعات نفتی بودن اقتصاد ایران است. اقتصاد کشور ما بر پایه نفت است و حدود از ۸۰درصد از اقتصاد ما وابسته به نفت است. این موضوع موجب ایجاد رانت و رانتی شدن فضای اقتصاد می‌شود و همچنین شفاف سازی در اقتصاد را کاهش می دهد.از سوی دیگر اقتصاد کشور در زمینه ارتباط با اقتصاد جهانی با ضعف مواجه بوده است.دولتی بودن منجر شده که از درجه باز بودن اقتصاد کاسته شود و در واقع اقتصاد ما درحال‌حاضر یک اقتصاد بسته است که نتوانسته تعاملات مناسبی با اقتصادهای جهان برقرار کند. این موضوع می‌تواند یکی از چالش های اقتصاد ایران در آینده باشد.متاسفانه بخش کشاورزی ما به دلیل شرایط آب و هوای خشک، کاهش نزولات آسمانی و واقع شدن در کمربند خشک زمین، نتوانسته به تولید متناسب با ظرفیت‌های خود برسد.ازسوی دیگر بخش صنعت نیز با مشکلاتی روبه‌رو است ازجمله اینکه نتوانسته‌ایم در عرصه‌های بین‌المللی موفق به ثبت جایگاه شایسته‌ای بشویم و در بسیاری از عرصه‌ها قادر به رقابت با جهان نیستیم..توریسم موضوع دیگری است که در زمینه کسب درآمد و توسعه اقتصادی نقش موثری دارد. این در حالی است که ما با توجه به ظرفیت بالای کشور در توریسم نتوانسته ایم به درآمد کافی در این زمینه دست پیدا کنیم. نکته دیگری که در زمینه سرمایه گذاری خارجی دارای اهمیت است امنیت سرمایه گذاری خارجی است. هر چه رویکرد ایران در عرصه بین المللی مبتنی بر تعامل و هم افزایی باشد به همان اندازه شرایط برای سرمایه گذاری خارجی فراهم می شود و برخلاف این هرچه رویکرد ایران در عرصه بین المللی مبتنی بر تنش زایی باشد امنیت سرمایه گذاری کاهش پیدا می کند و سرمایه گذاران خارجی تمایلی برای سرمایه گذاری در کشور نخواهند داشت.