تمدید تحریمها علیه شرکت هواپیمایی ماهان ایر
فارس: تجارت آمریکا تحریمها علیه شرکت هواپیمایی «ماهان ایر» ایران و تعداد دیگری از شرکتها در کشورهای مختلف را که پیشتر با این شرکت هواپیمایی ایران همکاری داشتهاند تمدید کرد. این تحریمها شامل ممنوعیت فروش هرگونه تجهیزات آمریکایی مربوط به صنعت هوایی یا قطعات یدکی به این شرکتها میشود. ازجمله شرکتهایی که تحریمها علیه آنها تمدیدشده، شرکتهایی در انگلیس، اردن، عراق، امارات، سوریه، ترکیه و فرانسه بوده است. اداره صنعت و امنیت وزارت بازرگانی آمریکا قوانینی برای کنترل صادرات و باز صادرات اقلام، فناوریها و نرمافزارهای دارای فناوریهای دوگانه وضع کرده است. واشنگتن به بهانه نقض این قوانین برخی شرکتها را تحریم یا جریمه میکند. نخستین بار، «داریل جکسون»، دستیار وقت وزیر بازرگانی آمریکا در ۱۷ مارس ۲۰۰۸ فرمانی را برای لغو امتیازات صادراتی شرکت هواپیمایی ماهان صادر کرد. این فرمان از آن زمان به بعد برای دورههای ۱۸۰ روزه تمدیدشده است. آمریکا با متهم کردن شرکت هواپیمایی ماهان به انتقال نیرو به سوریه این شرکت را در فهرست تحریمها قرار داده و کشورهای اروپایی را هم برای تحریم آن تحتفشار قرار داده بود. تمدید تحریمهای آمریکا علیه ماهان ایر در حالی صورت میگیرد که قرار است تا چند روز آینده مذاکرات ایران و گروه 1+4 برای رفع تحریمهای ظالمانه علیه ایران در وین اتریش از سر گرفته شود.
توافق بین ایران و روسیه باید در مجلس به تصویب شود
نوش آبادی عضو کمیسیون امنیت ملی و نماینده مردم ورامین در مجلس اظهار کرد: توافقاتی که الآن کشورها کردهاند، به بحثهایی همچون حفظ محیطزیست و جلوگیری از آلودگی دریای خزر به عنوان دریاچه بزرگی که در جهان موردتوجه است برای حفظ اقلیمش، محیطزیستش و هم رعایت عدالت در بهرهبرداری از منابع سطح و بستر دریا مربوط است. در رژیم حقوقی دریای خزر، توافقاتی بر اساس وضعیت حادی که در آن دریا حاکم است صورت گرفته است و سهمی که هر کشور میتواند در بحث کشتیرانی، بهرهبرداری از منابع در بستر دریا و سایر فعالیتهای اقتصادی و تجاری داشته باشد، در آن تعریفشده است. توافقاتی که الآن کشورها کردهاند، به بحثهایی همچون حفظ محیطزیست و جلوگیری از آلودگی دریای خزر در جهت حفظ اقلیم، محیطزیستش و هم رعایت عدالت در بهرهبرداری از منابع سطح و بستر دریا مربوط است. اخیراً هم لایحهای از سمت دولت آمد مبنی بر همکاری با همه کشورها برای حفظ زیستی آنجا درواقع تلاش برای این است که دریا دچار مخاطرات زیستمحیطی نشود. یک سیری دارد انجام میشود و ممکن است یک کشوری که همسایه دریاست با کشور دیگری قرارداد ببندد برای استفاده از آبهای سرزمینیاش که این منافاتی ندارد و هر کشوری میتواند بر اساس مصالح و منافع خودش برای بهرهبرداری از دریاچه اقداماتی انجام دهد. یک سری موضوعات کلانی هم وجود دارد مثل آلودگی دریا و چگونگی استفاده از انرژیهای موجود در بستر دریا که باید طبق اصول حقوقی انجام شود.