امیدعلی مسعودی استاد علوم ارتباطات در گفتوگویی با ایسنا درباره اینکه خبرنگاران برای مراقبت از فضای روانی جامعه در شرایط بحران باید چگونه عمل کنند؟ گفت: «عملکرد رقبایمان در غرب را مثال میزنم؛ مثلاً در آتشسوزی اخیری که در آمریکا اتفاق افتاد، خبرنگاران میدانند که نباید صحنههای ناراحتکننده مثل سوختن خانهها را نشان دهند تا شهروندان دچار آسیب روحی و روانی نشوند و آتشسوزی را از دور نشان میدهند. معمولاً بعدازاینکه چند روزی از حادثه گذشت، شهروند خبرنگاران عکسهایی از عمق فاجعه را منتشر میکنند. ولی متأسفانه ما این مسئله را در ایران رعایت نمیکنیم و گاهی صحنههای تراژیکی را نشان میدهیم.» او تصریح کرد: «وقتی آموزش لازم برای روزنامهنگاری بحران را ندیدهایم، میشود مثل قضیه متروپل آبادان که مسئولان دچار ضد و نقیضگویی شده و خبرنگاران سردرگم میشوند. موضوعی که میتوانست با هزینه کمتری مدیریت شود، افکار عمومی را متشنج کرد. در مورد سیل هم همین مصیبت را داریم، مسئولان ما بهجای اینکه قبل از وقوع رویداد پشت میزشان برنامهریزی کرده باشند، بعد از رویداد داخل صحنه میآیند و میخواهند مدیریت کنند.» او درباره وظایف رسانهها قبل از وقوع بحران، خاطرنشان کرد: «بخشی از روزنامهنگاری بحران، قبل از وقوع رویداد است. مدیریت افکار عمومی کار مشکلی است که فقط رسانهها میتوانند از پس آن بر بیایند. مردم باید بدانند با هر بحرانی چگونه مواجه شوند. هیچوقت به مردم یاد ندادیم در سیل چطور به یکدیگر کمک کنند و یکدیگر را نجات دهند. باید این آموزهها را به شهروندان بدهیم.»