محققان کشف کردند که جدیدترین زیرسویه اومیکرون توانایی مقاومت در برابر تمام آنتی‌بادی‌ها را دارد. به گزارش خبرآنلاین، در پی ابتلا به بیماری عفونی کرونا و یا دریافت واکسن، نوعی ایمنی در بدن افراد حاصل می‌شود که منجر به ایجاد آنتی‌بادی‌هایی می‌شود که ویروس را خنثی کرده و در برابر ابتلای مجدد به عفونت کووید یا شدت یافتن بیماری، از فرد محافظت می‌کنند. آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده با چسبیدن به پروتئین اسپایک (که حامل اصلی ویروس است)، از بدن محافظت کرده و از نفوذ ویروس به سلول‌ها جلوگیری می‌کنند؛ اما مطالعات جدیدی که توسط دانشمندان آلمانی صورت گرفته، نشان می‌دهد آخرین زیرسویه اومیکرون یعنی ۱.۱ BQ در برابر تمام درمان‌های آنتی‌بادیِ تأییدشده مقاوم است.
فرار از دست آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده
تعدادی از واریانت‌های ویروس کرونا به ویژه واریانت اومیکرون، با فرار از دست آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده و به دلیل جهش در پروتئین اسپایک، حتی در افراد واکسینه شده یا بیمارانی که در دوره نقاهت هستند، علائم بیماری را در فرد تشدید می‌کنند یا سبب ابتلای دوباره می‌شوند.
این مکانیزم درواقع عملکرد سیستم ایمنی را دور می‌زند و ویروس‌ها را فراری می‌دهد. این شرایط برای گروه‌های پرخطر، اعم از افراد مسن و کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، خطرناک است.
زیرسویه جدید اومیکرون اولین گونه مقاوم در برابر تمام درمان‌های آنتی‌بادی است که تاکنون توسط آژانس دارویی اروپا (EMA) و سازمان غذا و داروی ایالات‌متحده (FDA) تأیید شده است.
جهش‌های ویروسی، عامل مقاومت
در برابر واکسن
اغلب گروه‌های پرخطر حتی پس از واکسیناسیون نیز ایمنی کافی جهت محافظت در برابر بیماری را کسب نمی‌کنند. برای محافظت از این افراد، آنتی‌بادی‌های تولیدشده از طریق بیوتکنولوژی به‌عنوان یک اقدام پیشگیرانه یا به‌عنوان یک درمان اولیه پس از تأیید عفونت کووید تجویز می‌شوند.
جهش در پروتئین اسپایک به‌نوبه خود در ایجاد مقاومت در برابر درمان‌های آنتی‌بادی نقش دارد؛ بنابراین مهم است که همواره نظارت‌های لازم در این زمینه صورت گیرد تا مشخص شود آیا آنتی‌بادی‌های درمانی همچنان در برابر زیرسویه‌های ویروسی اثربخش هستند یا خیر.
سویه اومیکرون اولین بار در اواخر سال ۲۰۲۱ شناسایی شد و زیرسویه‌های معروف آن عبارت‌اند از 2 BA. که در بهار و زیرسویه۵ BA. در اواخر تابستان شیوع یافتند. از اواخر پاییز هم زیرسویه‌های۱ B.Q. و۱.۱ B.Q. قدم به عرصه نهادند و به ویروس غالب در ایالات‌متحده امریکا و برخی کشورهای اروپایی تبدیل شدند.
طبق آخرین اطلاعات مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، زیرسویه جدید اومیکرون تقریباً ۷۰ درصد از موارد ابتلا به بیماری در ایالات‌متحده را تشکیل می‌دهد.
انتقال سریع
این زیرسویه با قابلیت انتقال سریع و توانایی فرار ایمنی ظاهر شده است. با این حال، شدت بیماری ناشی از زیرسویه۱.۱ BQ.، با سایر زیرسویه‌های اومیکرون تفاوت چشمگیری ندارد؛ چراکه میزان بیماران بستری و میزان مرگ‌ومیر در کشورهای درگیر، افزایش قابل‌توجهی نداشته است.
طبق گفته متخصصان بیماری‌های عفونی، زیرسویه۱.۱ BQ. جزو مسری‌ترین زیرسویه‌هاست و گرفتگی بینی، سرفه، گلودرد، سردرد و دردهای عضلانی از علائم اصلی آن هستند. علائمی نظیر تب، ضعف عمومی، اسهال، تنگی نفس و از دست دادن حس بویایی یا چشایی نیز از سوی بیماران گزارش شده است. همچنین گفته می‌شود وجه تمایز زیرسویه جدید اومیکرون با زیرسویه‌های پیشین، بی‌اشتهایی و گرفتگی صداست.