دکتر محمد طبیبیان-اقتصاددان
اول اینکه اگر نام کلنگ را بیل بگذاریم ماهیت آن تغییری نمی‌کند. طرح محروم کردن مردم از خدمات اینترنت صیانت نیست. اگر به دنبال صیانت از فضای مجازی هستید لطفاً دست از سر آن بردارید. دوم اینکه اصل نهم قانون اساسی را بخوانید که می‌گوید: «اصل نهم: در جمهوری اسلامی ایران آزادی و استقلال و وحدت و تمامیت اراضی کشور از یکدیگر تفکیک‌ناپذیرند ۰۰۰ و هیچ مقامی حق ندارد به نام حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور آزادی‌های مشروع را، هرچند با وضع قوانین و مقررات، سلب کند.» سوم اینکه لطفاً متن سوگندی که خورده‌اید را مرور کنید، اصل ۶۷ قانون اساسی می‌گوید: «من در برابر قرآن مجید، به خدای قادر متعال سوگند یاد می‌کنم و با تکیه‌بر شرف انسانی خویش تعهد می‌نمایم که پاسدار حریم اسلام و نگاهبان دستاوردهای انقلاب اسلامی ملت ایران و مبانی جمهوری اسلامی باشم، ودیعه‌ای را که ملت به ما سپرده به عنوان امینی عادل پاسداری کنم و در انجام وظایف وکالت، امانت و تقوا را رعایت نمایم و همواره به استقلال و اعتلای کشور و حفظ حقوق ملت و خدمت به مردم پایبند باشم.» آیا حفظ حقوق مردم معنی خاصی نمی‌دهد؟ آیا محدود کردن و محروم کردن میلیون‌ها نفر از خدمات اینترنتی در جهت این سوگند قرار دارد؟ چهارم اینکه اگر بد خواهان بگویند: «در اینجا روی هر دیوار، دیوار دگر را خواهند ساخت، می‌افزایند و نمی‌کاهند.» آن وقت جای گلایه‌ای باقی می‌ماند؟ پنجم، با این همه تنگنا و ناکارایی در ارائه خدمات مفید به جامعه آیا آیندگان شما چه قضاوت خواهند کرد؟ کار مفید چندانی انجام نمی‌شود مردم از دست آورد تلاش و زحمت سایر ابناء بشر هم محروم می‌شوند. ششم، آب در هاون کوبیدن هم خوب نیست مردم راهی برای دور زدن پیدا خواهند کرد این قانون هم به سرنوشت قوانین ممنوعیت و محدودیت متعددی دچار خواهد شد که طی ده ها سال تصویب‌شده، پرهزینه در اجرا و بی‌اثر درنتیجه بوده است. خوبیت ندارد که مدعی نمایندگی مردم در جهت خلاف اراده مردم مطلب و قانون بنویسند و تصویب کند.