ستاره صبح، فائزه صدر: با آغاز مذاکرات ایران و ترویکای اروپا این بحث در محافل سیاسی بالا گرفت که آیا عدم به نتیجه رسیدن گفت و گو ها می تواند منجر به تجربه مجدد جنگ شود؟ این گروه با این تحلیل که سیاست های گذشته دیگر کارآمد نیست عقیده داشتند باید راهی برای خروج از سایه این جنگ پیدا کرد. ستاره صبح در گفت و گو با حسین کنعانی مقدم، تحلیلگر سیاسی به بررسی این موضوع پرداخته که در ادامه می خوانید:
ایران در حال مذاکره با آمریکا بود ولی ایالات متحده که از گفت و گو نتیجه‌ای نگرفت چراغ سبز حملات نظامی را روشن کرد. آیا شروع گفت‌وگو با اروپایی‌ها احتمال آغاز مجدد حملات را تقویت می کند یا خیر؟ وقتی طرف مقابل احساس می کند از مذاکره نتیجه نمی‌گیرد، باز باید منتظر جنگ بود؟ این تئوری در عمل امکان وقوع دارد؟
شرایط منطقه، جهان و ایران بعد از جنگ ۱۲ روزه تغییر کرده؛ به خاطر اینکه ایران توانست با یک قدرت بازدارندگی با دو کشور دارای سلاح هسته‌ای مقابله بکند و آنها را وادار به عقب‌نشینی و آتش‌بس بکند. پس ما در میز مذاکره این‌دفعه دیگر مثل گذشته نخواهیم بود و دست برتر را از نظر دیپلماسی و نظامی خواهیم داشت.
اروپایی‌ها شریک دزد، رفیق قافله هستند و سیاست‌شان در رابطه با برجام ایران دقیقاً با سیاست آمریکا هماهنگ است. رژیم صهیونیستی کاملاً در یک راستا هستند. غرب و اسراییل تلاش می‌کنند که با وقت‌کشی و سرگرم کردن ما در میز مذاکره، فرصت مناسب را برای عملیات مجدد پیدا بکنند.
البته ایران به اروپایی‌ها اعلام کرده که هزینه هرگونه اقدام نظامی و یا استفاده از اسنپ‌بک برای اروپایی‌ها هزینه خیلی بالایی است؛ نه فقط محض عملیات نظامی علیه اسراییل، بلکه بسته شدن انرژی در خلیج فارس برای کشورهای اروپایی، و این هزینه هزینه بالایی است.
به هر حال اروپایی‌ها باید هزینه‌فایده کنند به قول اقتصادی‌ها، انجام بدهند و ببینند اگر با دیپلماسی این مسائل را حل کنند بهتر است یا از راه فشار و تهدید و تحریم.
شروع دوباره حملات اسرائیل را چقدر معتبر می‌دانید؟ در فضایی هستیم که نه صلح است و نه جنگ. آیا اسرائیل در حال تجهیز است یا این جنگ ۱۲ روزه خاتمه‌ای بر تنش نظامی دو طرف بود؟
اسراییل به اهداف خودش دست پیدا نکرد و آسیب زیادی دید، و شرایط داخلی‌اش در کابینه نتانیاهو بحرانی است. آنها می‌دانند اگر این‌بار دست به ماجراجویی بزنند، ایران قطعاً با موشک‌های با کلاهک دو تُنی حمله خواهد کرد و چیزی از تل‌آویو نخواهد ماند. غرب و اسراییل باید هزینه و فایده‌ی خودشان را در نظر بگیرند و من بعید می‌دانم که اگر آتش‌بس توسط اسراییل نقض شود، آمریکایی‌ها وارد اقدام نظامی علیه ایران بشوند. چون می‌دانند بعد از حمله‌ی ما به «العبید»، ایران عزمش راسخ است که پایگاه‌های آمریکایی در منطقه مورد هدف قرار بدهد. به این خاطر، من بعید می‌دانم اسراییل نقض آتش‌بس بکند، به لحاظ اینکه می‌داند اگر اسراییل ماجراجویی انجام بدهد، این‌بار ایران است که جنگ را خاتمه خواهد داد.
گفت‌وگوهای ایران و کشورهای اروپایی در استانبول با چه هدفی انجام می شود؟ اهداف پنهان پشت این ماجرا چیست؟ قرار است در استانبول به چه چیزی برسیم؟
اروپایی‌ها تهدید کردند که از مکانیزم ماشه و اسنپ بک استفاده می‌خواهند بکنند، و این خودش می‌تواند یک چالش جدی بین ایران و اروپا ایجاد کند. به این خاطر، آنها تلاش می‌کنند که با پیشنهادهای جدی، از جمله تعویق شش‌ماهه یا اینکه ایران بیاید بعضی از شروطی که در برجام بوده را بپذیرد، اروپایی‌ها از مکانیزم ماشه استفاده نکنند. اما چیزی که مشخص است: اولاً اروپایی‌ها از نظر قوانین بین‌الملل به‌خاطر اینکه به تعهد خود در برجام عمل نکرده‌اند، نمی‌توانند از اسنپ بک استفاده کنند. اما با توجه به اینکه سه عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل هستند و آمریکا نیز، این چهار کشور می‌توانند قطعنامه‌هایی را مجدداً در شورای امنیت مطرح کنند که قابل دفاع هم باشد برای چین و روسیه. به‌هرحال ما باید دریچه‌ی مذاکره را باز بگذاریم برای هرگونه اقدام تهدیدآمیزی که توسط اروپایی‌ها انجام بشود. در عین حال، سیاست‌های ملی و نظامی مبنی بر غنی‌سازی همچنان ادامه خواهد داشت.