آکادمی نوبل در سالروز تولد «رابیندرانات تاگور»، به این شاعر هندی و نخستین برنده آسیایی جایزه نوبل ادبیات ادای احترام کرد. آکادمی نوبل در سالروز تولد «رابیندرانات تاگور» در مطلبی در حساب رسمی خود در توئیتر نوشت: «سالگرد تولد یک بزرگ واقعی را جشن می‌گیریم: رابیندرانات تاگور، که در این روز در سال ۱۸۶۱ در کلکته، هند به دنیا آمد. او که اولین برنده ادبیات غیراروپایی بود، جایزه نوبل را به خاطر شعر عمیقا حساس، نو و زیبایش...» دریافت کرد».
کنگره هند نیز در مطلبی درباره این چهره بزرگ ادبی نوشت: «در سالگرد تولد برنده جایزه نوبل و مردی که سرود ملی هند را ساخت، رابیندرانات تاگور را به یاد می‌آوریم. او کمک زیادی به ادبیات بنگالی کرد و اولین هندی بود که در سال ۱۹۱۳ جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد. امروز میراث او را گرامی می‌داریم».
«رابیندرانات تاگور»، شاعر، فیلسوف و موسیقیدان اهل بنگال هند متولد هفتم می ۱۸۶۱ میلادی بود. شهرت او بیشتر مرهون شاعری‌اش است. پدرش «دبندرانات مهاریشی» و مادرش «سارا دادیوی» نام داشت.
به تاگور لقب «گوردیو» به معنای پیشوا داده‌اند. او از سردمداران و مدافعان سرسخت استقلال هندوستان به‌شمار می‌رفت. «رابیندرانات تاگور» بزرگترین شاعر ایالت بنگال است که به دو زبان هندی و بنگالی شعر می‌سرود و شعرهای خود را به انگلیسی نیز ترجمه می‌کرد. سرود ملی هند و سرود ملی بنگلادش از تصنیف‌های او هستند. به گزارش ایسنا، او از کودکی اشعاری نغز می‌سرود و انقلابی ادبی در زبان شبه قاره پدید آورد. در کتاب «شرحی بر رابیندرانات تاگور» که اخیرا در هند منتشر شده، آمده است که تاگور فردی بوده بسیار بدبین به اوضاع، دچار شک و دودلی و با روحیه خودانتقادی بالا و احوالاتی چنین او را دچار آشوب و تنشی درونی کرده بود.
تنهایی عمیق تاگور در کودکی، در دوران بزرگسالی هم همراه همیشگی او ماند؛ تا جایی‌که در خاطراتش نوشت: گاهی می‌شد ماه‌های بسیاری را در تنهایی کامل به سر می‌بردم، بدون این‌که با کسی حرف بزنم، تاحدی که تارهای صوتی‌ام در اثر استفاده نشدن، نازک و ضعیف می‌شدند.
شعرهای موسوم به «گیتانجالی» او بسیار معروف است و به زبان‌های بسیاری ترجمه شده است. تاگور با این اشعار در سال ۱۹۱۳ جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد. او علاوه‌بر سرودن شعر، داستان و نمایشنامه نیز می‌نوشت و گاه تأملات خیال‌انگیز و عرفانی خود را روی بوم نقاشی می‌آورد.
تاگور در سراسر مشرق‌زمین محبوبیت داشت. او به ایران علاقه فراوان داشت و دو بار به ایران سفر کرد. این چهره معروف در سال ۱۹۴۱ و در سن ۸۰ سالگی درگذشت.