(ضیاءمصباح) – کنشگر اجتماعی
در هر کوی و برزن میهنمان برآمده از درایت و تمهیدات مجموعه دست‌اندرکاران، گفتمان غالب بین خواص و عوام، این است که حکومت درباره کنترل قیمت‌ها و فراهم شدن امکان آرامش ذهنی برای اکثریت مردم که با درامد ثابت «خرجشان بیشتر از دخلشان است» ... چه اقداماتی در دست اجرا دارد.
خواص نگران آینده ملک و ملت در این بحران اجتماعی - فرهنگی بر خود واجب می‌بینند: به همه آنانی که دلسوزانه در جهت ممانعت از تخریب زیرساخت‌ها، سرمایه‌های ملی و انسان‌ها با تردید از مؤثر بودن اقدامات خیرخواهانه، می‌کوشند، توصیه می‌نمایند تا در حد امکان سعی کنند وضعیت فعلی بدتر شود.
نتایج عملکرد گروه‌های متظاهر و حضور آنان در مناصب شرایط نامناسب به وجود آورده است. شرط قبول مسئولیت داشتن شرایط احراز است و قبولان توسط افراد فاقد تجربه و بینش لازم چه منطقی دارد. «قاضی‌القضات» در کرمان گفت: این‌همه «گذشتگان» را مسئول نارسائی‌ها اعلام کردن شرط انصاف نیست ... درحالی‌که همه ما طی 4 دهه رسماً متصدی امور بوده‌ایم و ... (نقل به مضمون)
وزیر اقتصاد هماهنگ با ریاست بانک مرکزی «تورم خرداد» را در مقایسه با مدت مشابه سال قبل بالای «48 درصد» و نرخ دلار را نیز بالای چهل هزار تومان موجه اعلام کرده‌اند که از دید صاحب‌نظران اقتصادی، به زیر سؤال است و وسایل ارتباط‌جمعی گزارشگر و منتقل‌کننده گله‌مندی بسیاری حتی خودی‌ها هم شده‌اند. نماینده مجلس دراین‌ارتباط می‌گوید: آقایان تورم 120 درصدی را 40 درصد اعلام می‌کنند انگار مردم درصحنه عمل - واقعیات را نمی‌بینند.
اتاق فکر اقتصادی دولت سیزدهم بعد بیش از دو سال کسب تجربه درصحنه عمل و حضور در عرصه مسئولیت با خیل عظیم کارشناسان، بیش از این نباید در «چرخاندن در بر پاشنه قبلی» اصرار ورزند زیرا جامعه شاهد مشکلات است. بنابراین امید آنان را نباید به یأس تبدیل کرد.
بهبود روابط خارجی و رعایت حقوق بین‌المللی که همه دولت‌ها آن را رعایت می‌کنند گواه و شاهد هستند. کنترل نرخ ارز و مسائل مربوط به آن‌که در دست دولت است یک خواست عمومی و به نفع مردم است. ناگفته نماند جامعه نگران، فاقد انگیزه همکاری، در رفع مسائل – برآمده از سیستم آموزشی تکالیف اجتماعی را انجام نمی‌دهد تأمین نیازهای روزانه شهروندان به تغییرات بنیادی نیاز دارد.
رفتار فرهنگی جامعه امروز – که سن بیش از 70 درصد آن‌ها زیر 55 سال سن است. محصول مدیریت حاکم بر کشور و ره‌آورد سیاست‌های دولت‌ها و مجالس بوده است.
تأمین معاش و تأمین سلامت جسمی و روحی آحاد جامعه، یعنی حداقل‌های تغذیه، بهداشت و درمان به مصداق «عقل سالم در بدن سالم است» ... احساس مسئولیت در مسیر تأمین منافع اجتماعی، ملی و دلسوزی برای دیگران را به وجود می‌آورد که منجر به پیشرفت کشور می‌شود.