آلبرت بغزیان در رابطه با تأثیر آتی تحریمها و محدودیتهای جدید گفت: بهرغم اینکه گفته میشود کشور امروز هم در شرایط تحریمی است و اجرای مکانیسم ماشه تأثیری نخواهد داشت، باید گفت این حرف دل خوشی برخی است و اگر چه من تحریم بودن کشور را قبول دارم اما بحث پویایی تحریم نیز مطرح است که فعال شود مکانیسم ماشه تحریم را جدی، به روز و لازم الاجرا خواهد کرد.
بغزیان افزود: مکانیسم ماشه به این معنی نیست که تحریمهای قبلی مجدداً اعمال میشوند و اتفاق خاصی نمیافتد! ما شرایط 10 سال پیش کشور را نداریم، وضعیت شکننده و حساس است. وقتی تحریمها علیه ایران اعمال شد بسیاری از کشورها با تحریم همکاری نمیکردند، ولی این بار شرایط متفاوت خواهد شد و تمامی کشورهای عضو سازمان ملل ملزم به تحریم و محدود کردن وحتی برخورد با ایران خواهند بود.
این اقتصاددان در ادامه اضافه کرد: ما در برابر فشاری همه جانبه قرار میگیریم که راه تنفس را مشکل میکند و دست ایران بسته خواهد بود. در این شرایط سخت، محدودیت و محرومیت آزادی عمل را میگیرد. اقتصاد در شرایط بسته نمیتواند رشد کند. در چنین شرایطی اقتصاد نمیتواند نفس بکشد. ما ناچار خواهیم بود روزمرگی کنیم و به این صورت روزگار طی خواهد شد.
استاد اقتصاد دانشگاه تهران با اشاره به ارتباط سیاست و اقتصاد گفت: از یک طرف اثر بخشی تحریمها به طرف مقابل قدرت بیشتری میدهد و آنها آزاد خواهند بود که روز به روز محدودیت را سنگینتر کنند تا شرایط اقتصادی در ایران ضعیفتر شود و راه برای اجرای برنامههایشان باز شود.
وی افزود: تحریم وابستگی ایران به اقتصاد دنیا را بیشتر کرد و این وضعیت تأثیر منفی خود را بیشتر نشان خواهد داد. چون منشأ مشکلات اقتصادی ایران، سیاسی است، زیرا اقتصاد در گرو سیاست است. اندک روزنههای رشد اقتصادی از جمله اقتصاد گردشگری نیز در چنین شرایطی مسدود میشود. کشورهای خارجی حضور اتباع خود را در ایران محدود یا ممنوع میکنند و درآمد کشور بیش از پیش تحت تأثیر تنش سیاسی قرار میگیرد.
این اقتصاددان ضمن انتقاد از تأخیر در مذاکره و اخذ نتیجه گفت: به نظر من باید مکانیسم ماشه جدی گرفته میشد و کار به روزهای آخر موکول نمیشد. سیاسیون باید کشور را به سمت کاهش تنش ببرند این نسخهای است که سالها است مطرح میشود و سالها است که به آن توجه نشده یا مجوز اجرای آن داده نمیشود! تنش بین اروپا و ایران هیچ لزومی نداشت، کشور ما از نظر تاریخی همواره با اروپا ارتباط اقتصادی داشته و نباید این پل قطع میشد.
وی در این خصوص خاطر نشان ساخت: هیچ اقتصاددانی با تنش و محدودیت همدل نیست. راه تجارت همواره باید باز باشد. حتی چالشهای بین کشورهایی مثل آمریکا و چین یا آمریکا و روسیه که به موضوع تعرفه یا اعمال محدودیت رسیده، صرفاً مسئله اقتصادی است و از منظر سیاسی با هم درگیر نمیشوند چون هزینه این درگیریها بر اقتصاد کشورها بالا است.
آلبرت بغزیان در پایان گفتوگو متذکر شد: در مورد ایران مسئله کاملاً برعکس بود و درگیریها و تنشهای سیاسی دیوارمحدودیت اقتصادی را بالا برد. اگر چه سیاسیون اختلافات را با بحثهایی نظیر مظلومیت زدایی از ملتهای جهان و... توجیه میکنند ولی برای مقابله با قدرت زورگو باید توان اقتصادی داشت. باید سرپا بود تا مبارزه کرد. توسعه اقتصادی کشور از مسیر انتخاب آزاد و تصمیمات سیاسیون میگذرد.