دوسال جنگ وخونریزی و ویرانی خشم جهانی را برانگیخت ودرنده خویی نتانیاهو همگان را به واکنش واداشت، اینک سخن ازآتش بسی است که ترامپ در آن نقش معناداری پیدا کرده است. در کنار امریکا کشورهای قطر ومصر وترکیه در جایگاه میانجیگری جایگاهی برجسته پیدا کردهاند. پشتیبانی ایران از تصمیم حماس که دربیانیه وزارت خارجه بازتاب یافته، نشان دهنده تصمیمی درست وخردمندانه در زمان مناسب است، اشاره ترامپ به این امر نشان دهنده نقش ایران درصلح ودرخاورمیانه است. این جایگاه ونقش قابل انکار نیست. سخنان خلیل الحیه، رئیس حماس نیز که درکنار سپاس از کشورهای میانجی از نقش کمک کننده ایران نیز یاد کرده، نشان دهنده همین نقش وجایگاه است.
اکنون که ترامپ به گونهای از ایران یاد کرده و سپاسگزار پشتیبانی ایران از طرح صلح شده و همزمان پوتین پیام رهبران اسرائیل را به ایران رسانیده که اسرائیل خواهان ادامه درگیری با تهران نیست. جو منطقه هم دستخوش دگرگونیهای غیر قابل باور شده است.
فرصت تازهای پدید آمده است که هوشمندی وخردمندی میتواند خطرات وتهدیدها را کم ومسیر تازهای دربرابر ایران قرار دهد. شاید پوتین در آیندهای که رقم خواهد خورد نقش برجستهتری را برای خود درنظر گرفته و ایران در گفتوگوی پوتین وترامپ موضوع اصلی باشد. ایران میتوانست جایگاه شایستهتری را از آن خود کاستی های طرح ترامپ را با کنشگری فعال از میان بردارد و این فرصت هنوز هم وجود دارد.
واقعیتهایی دربرابر ما قرار گرفتهاند که دگرگونیهای آن آشکار و هویداست. درشرایط تازه بایستی نقشی تازه ومناسب پیدا کرد، نمیتوان به همان روشهای پیشین ادامه داد. استفاده از این فرصت در زمانی بسیار کوتاه میتواند در راستای تأمین منافع ملی باشد. امید که بازهم این فرصت اندک تبدیل به تهدید بزرگ نشود و دست اندرکاران سیاستگذاری در کشور نقش خود را به خوبی ایفا نمایند.