دیروز تولد احمدرضا درویش بود. او درباره پروژه «رستاخیر» گفته است: بیش از ۲۵ سال آرزو داشتم تا در کارنامه‌ام اثری مربوط به حادثه عاشورا و قیام اباعبدالله الحسین(ع) وجود داشته باشد، اما همیشه برای این کار ترس و نگرانی داشتم.
نزدیک به ۲۰ سالی می شود که فیلمی از این کارگردان، روی پرده سینما نرفته، احمدرضا درویش درباره ترس و نگرانی که در بالا بدان اشاره شد در گفتگویی، توضیح داده است:« بالاخره این گونه معارف در عین این که بستر مناسبی برای پرداخت است و دستاورد عظیمی را برای رویاپردازی، خیال، بروز احساس و درس آموزی‌ها برای فیلمساز به همراه دارد، مسئولیت سنگینی نیز دارد.»
پرونده فیلم سینمایی «رستاخیز» که همچنان مشکل اکران داخلی آن حل نشده است با پخش آنلاین آن در یک پلتفرم خارجی وارد فاز جدیدی شد اما همچنان از اکران داخلی آن خبری نشده است، حتی تهیه‌کننده در آستانه آغاز اکران آنلاین «رستاخیز» در گفتگویی با ایسنا در سال ۱۴۰۰ درخواست کرده بود:«با توجه به رویکرد عمومی دولت جدید مبنی بر رفع موانع از مسیر طراحی و تولید و عرضه اینگونه آثار، برای جبران بخشی از صدمات وارده به سازندگان فیلم سینمائی "رستاخیز" و همراهی با دوست داران این فیلم و با توجه به اینکه تاریخ شروع فعالیت این پلتفرم در ۱۶ اسفندماه ۱۴۰۰ است ، ترتیبی اتخاذ نمایند که فیلم سینمائی "رستاخیز" همزمان با عرضه در پلتفرم‌ها ،به عنوان یکی از فیلم‌های اکران شروع سال جدید در سینماها هم امکان نمایش داشته باشد. خاطر نشان می کنم که این فیلم با قطع اسکوپ، از بهترین کیفیت تصویری و صوتی موجود در جهان بهره مند است و به درستی شایسته نمایش در سالن های سینما است.»
رستاخیر؛ آرزویی که محقق شد و آرزویی که محقق نشد!
احمدرضا درویش هم سال گذشته در محفلی سینمایی درباره ساخت «رستاخیز» بیان کرد: «تا وقتی وضع این فیلم مشخص نشود درباره آن صحبت نمی‌کنم. گرچه قول‌هایی درباره این فیلم دادند اما این فیلم همچنان وضعیت نامشخصی دارد. دوستانی قبلا در جایگاهی بودند که نباید می‌بودند. آن‌ها رفتند، دوستان جدید هم آرزوهایی درباره فیلم دارند ولی فقط آرزوست. فیلم در پلتفرم‌های خارجی در حال عرضه بین‌المللی است. مجوز بین‌المللی هم صادر شده اما سوال این است که چطور این مجوز صادر شده و تماشاگران خارجی می‌توانند فیلم را ببینند اما ایرانی‌ها روی پرده نه؟ طبق عهدی که با عوامل، خدای خودم و صاحب رستاخیز بستم، این فیلم را برای پرده سینما ساخته‌ام و تمام امکانات فیلم برای نمایش در سالن استاندارد جمعی است که این آرزوی من محقق نشده است. اما آرزوی اصلی من محقق شد، یعنی اینکه فیلم ساخته شد.
صبر من زیاد است و می‌دانم بالاخره اکران می‌شود. وقتی دیگر اسمی از ما نیست یا حتی صد سال دیگر، بالاخره فیلم یک فیلمساز دیده می‌شود. این فیلم مگر فقط برای جشنواره بود و بعد برود داخل قوطی؟ بالاخره فیلم از کشو درمی‌آید و دیده می‌شود ترجیح می‌دهم انتقال تجربه کنم اما درباره رستاخیز صحبت نکنم.»
توقیف فیلم «رستاخیز» به نظر من بسیار کار نامناسبی بود. متولیان سینمای ما در کشور هنوز هم به این موضوع نپرداخته‌اند که این سینما فقط برای جمعیت اندکی نیست؛ ما باید فکری به حال محتوای فیلم‌های‌مان بکنیم تا به سمت سالن‌های استاندارد قدم برداریم، اگر محتوا را بررسی کنیم می‌توانیم برای مشهد یک ماموریت خاصی تعریف کنیم؛ برای مثال زائری که برای زیارت به مشهد می‌آید، مطمئنا زمان آزاد هم دارد. ما می‌توانیم فیلم‌هایی با محتوای معناگرا، مذهبی و دینی را که تولید کرده‌ایم در مشهد داشته باشیم و سالن‌هایی که بتواند برای زائر این امکان را فراهم کند.»
به گزارش ایسنا، فیلم «رستاخیز» که به دلیل نمایش چهره حضرت ابوالفضل (ع) امکان نمایش ندارد، فقط سال ۹۴ در چند سانس محدود با مجوز وزارت ارشاد روی پرده رفت و در عرض یک روز با برخی اعتراض‌های غیرقانونی از پرده پایین کشیده شد. داستان «رستاخیز» درباره واقعه عاشوراست که از نگاه بکیر(فرزند حر ابن یزید ریاحی) به قیام امام حسین (ع) و حوادث واقعه عاشورا می پردازد. این فیلم مقطع زمانی مرگ معاویه تا قیام امام حسین (ع) و شهادت آن حضرت را به مدت زمان ۲ساعت و ۵۰دقیقه به تصویر می کشد.