به گزارش ستاره صبح، «جایزه حافظانه بهاءالدین خرمشاهی» ویژه حافظ‌شناخت اهدا می‌شود. این جایزه به بهترین پژوهش در قالب کتاب و یا رساله دکتری درباره «حافظ» تعلق می‌گیرد.
کوروش کمالی‌سروستانی، رئیس دانشگاه حافظ با اعلام این خبر گفت: بیستم مهرماه، یادروز حافظ، پاییز شیراز را بهاری می‌کند و هرساله مشتاقان رند جهان‌سوز را به گرد آرامگاهش می‌کشاند تا هرکه، نقش خویش را در حافظ بیند و از جویبار زلال اندیشه و شعر خواجه، بهره‌ای گیرد.
او افزود: روزگارش روزگار بیداد است و ریا، دل به عشق می‌سپارد و رندی و می‌کوشد تا در هر زمان و مکان، طرحی نو دراندازد. شعر حافظ از یک‌سو ریشه در فرهنگ و تاریخ و اسطوره‌های ایران‌زمین دارد و از دیگر سو با معارف قرآنی عجین گشته است. شعرش سرود عشق است و از غزل‌هایش، پیوسته، طنین این نوا به گوش می‌رسد و بدین خاطر است که قال و مقال عالمی را در این راه به جان می‌خرد و سرافراز، بر قله همیشه بلند غزل فارسی می‌ایستد و نام بلند خویش را بر جریده عالم ثبت می‌کند.
مدیر دانشنامه فارس در ادامه اظهار کرد: به پاس ارج‌گذاری به این شاعر فرزانه و اندیشۀ ناب او و در جهت تداوم حافظ‌پژوهی، «دانشنامه فارس» و «مرکز فرهنگی و بین‌المللی شهر کتاب» مفتخر است تا به پاسداشت پژوهش‌های گرانمایه، ماندگار و تأثیرگذار استاد بهاءالدین خرمشاهی که نزدیک به ۵۰ سال از روزشمار کاروان عمر بی‌بدیل خویش را، عاشقانه برای به‌بار نشستن شکوفه‌بن‌های شناخت و معرفی حافظ شیراز به این امر، اختصاص داده و با تدوین و انتشار آثاری خوش‌آوازه، خوش درخشیده و نقشی مانا در حافظ‌شناسی معاصر ایفا کرده است، هرساله «جایزه حافظانه بهاءالدین خرمشاهی» را به بهترین پژوهش در قالب کتاب و یا رساله ارزشمند دکتری درباره «حافظ» اهدا کند.
به گفته کمالی، این جایزه شامل نشان بهاءالدین خرمشاهی، لوح و وجه‌نقد خواهد بود. هیئت داوران این رویداد فرهنگی، هرساله، در ماه مهر و همزمان با یادروز حافظ، پس از بررسی کلیه آثار ارائه‌شده در هر سال، به دبیرخانه جایزه حافظانه بهاءالدین خرمشاهی، اثر برگزیده را معرفی و جایزه را اهدا خواهد کرد.
برخی از آثار بهاءالدین خرمشاهی درباره حافظ عبارتند از: ذهن و زبان حافظ (۱۳۶۱)، حافظ‌نامه: شرح الفاظ، اعلام، مفاهیم کلیدی و ابیات دشوار حافظ (۱۳۶۶)، چارده روایت: مجموعه مقاله درباره شعر و شخصیت حافظ (۱۳۶۷)، دیوان حافظ: [تصحیح] بر اساس نسخه خلخالی (مورخ ۸۲۷ق)، با مقابله نسخه بادلیان (۸۴۳ ق) و پنجاب (۸۹۴ ق) (۱۳۷۳)، حافظ (۱۳۷۳)، شرح عرفانی غزل‌های حافظ (۱۳۷۴)، گزینه اشعار حافظ (۱۳۷۶)، حافظ و قرآن (۱۳۷۷)، دیوان حافظ بر اساس تصحیح شادروانان قزوینی - غنی و مقابله با نسخه‌های استادان خانلری، جلالی نایینی، نورانی وصال، نیساری، عیوضی، بهروز، سایه، خلخالی (۱۳۷۸)، فرصت سبز حیات (۱۳۷۹)، حافظ حافظه ماست (۱۳۸۲)، رستگاری نزدیک (۱۳۸۳)، چشمه خورشید: گزیده‌ای از غزل‌های حافظ (۱۳۸۵)، فال‌های شگفت‌انگیز حافظ (۱۳۸۹)، به ده زبان خموش (۱۳۹۵)، دانشنامه حافظ و حافظ‌پژوهی (۱۳۹۷) حافظ شیرازی (۱۴۰۰)، می‌باقی؛ ۷۴ مقاله حافظ پژوهی (۱۴۰۳).
منبع: ایسنا