آیتالله جوادی آملی در دیدار پیام فاضلی نژاد، مدیرمسئول مجله نقد اندیشه گفت: در جریان اندیشه، آنکه اندیشه آفرین و اندیشمند آفرین است راه را قرآن کریم مشخص کرده است. قرآن کریم این جمعیت هشتمیلیاردی جهان و جامعه بشری را یک خانواده میبیند. هرچند بخشهای اسلامی و منطقهای را از نظر دور نداشته، اما لبه اصلی بیانات قرآن کریم، بشر است: ﴿نَذِیراً لِلْبَشَرِ﴾، ﴿کَافَّهً لِلنَّاسِ﴾، ﴿لِلعالَمینَ نَذیرًا﴾، ما باید با این طرز نگاه بنویسیم. بر خلاف آنچه ما خیال میکنیم مردم عرفیاند، مردم متفکر و فقهی هستند! لذا اگر مردم ببینند در یک فضای زنده نفس میکشند که در آنجا نه اختلاسی هست، نه نجومی، نه گرانی و نه تبعیض، به قانون احترام میگذارند، به فکر دیگران احترام میگذارند، هرچند شاید خود آن عقیده را قبول نداشته باشند! گزیده سخنان ایشان را در ادامه میخوانید:
ممکن نیست بدون جهانبینی بتوان کشوری را اداره کرد، اینها باهم ارتباط دارد، باید مؤدّب بود، باید با دیگران و بر اساس احترام ارتباط داشت، البته هرچند ما با ارتباط با بیگانه مخالف نیستیم ولی بارها گفتهایم که با هرکسی دست دادید، انگشتان خودتان را بشمرید، این یک نوع مواظبت است؛ برای همین اگر میخواهیم راحت زندگی کنیم، راهش این است که نه بیراهه برویم و نه راه کسی را ببندیم! و در این صورت کسی هم با ما کاری ندارد.
چیستی علم دینی
علم دینی این نیست که در اول کتابها عکس امام و رهبری و آرم جمهوری اسلامی را بگذاریم، این کار اسلامی نیست این اسلام مالی است، هرچند این کارها خوب هست و یک نوع ادب اجتماعی است اما این امور، علم را دینی نمیکند، بلکه علم دینی به معلوم آن است.
اهمیت حفظ آبروی افراد
اگر میگویند نقد کنید یعنی نصیحت کنید، نصیحت، گفتن و نوشتن و اعتراض نیست، آن سوزن خیاطی را میگویند من صحه و آن خیاط را میگویند ناصح. کسی که لباس ندارد بیحیثیت است و سوزن خیاطی و خیاط با دوخت لباس، آبروی او را حفظ میکند، نقد و نصیحت نیز باید همینگونه باشد، اینکه با نقد در روزنامهها، آبروی افراد را ببریم این نقد نیست، بلکه اگر نقد و اشکالی هست باید عالمانه و محققانه مطرح شود و آبروی افراد حفظ شود.