با همان واژه آشنای «سیاه کردن».پشت داستان فیلترینگ، اربابان فیلترشکنها جای دارند و میتوان آنان را «کاسبان فیلتر» نامید. بهانهشان خطرناک بودن فضای مجازی است، اما در پس این شعار، کسبوکاری پررونق 50 هزار میلیارد تومانی برای خود ساختهاند. بسیاری از دستاندرکاران در طول سالیان نسبتاً دراز با تصمیمات و اقدامات خود زندگی مردم را سیاه کردهاند؛ با دشمنآفرینی، سرنوشت کشور را با بحران گره زدهاند؛ با توهم، خرد را از میدان تصمیم رانده و خردمندان را به انزوا کشاندهاند.
این نشانه روشنی است که سیاه کردن خطوط سفید سادهترین کار است؛ چون نمیتوانند مشکلی را حل کنند، گسترش مشکل را راهحل میدانند. کاش دولتمردان به فکر زدودن سیاهی از زندگی مردم بودند. فناوری و برجستهانگاری آن پیروز خواهد شد. دیر نیست زمانی که گسترش دانش و فناوریهای تازه، فضای اینترنت را به کلی از حیطه دولتمردان خارج کند و تنها خشم و نفرت مردم از حاکمان برجای بماند.انگار هنر دولتمردان، درست کردن ممنوعیت برای هر چیز و هر اقدام و هر سبکی است که نمیشناسند، یا نمیخواهند بشناسند، و یا چاره را در انکار میبینند و به مردم خسارت میزنند چرا؟